Profesor Wojciech Maria Bartel (1923-1992)

Uczęszczał do III Gimnazjum w Krakowie. Maturę zdobył na kompletach tajnego nauczania. Studia na Wydziale Prawa UJ rozpoczął w 1945 roku, uzyskując w 1949 stopień magistra praw. Na Wydziale Humanistycznym w 1950 roku ukończył kurs paleografii. Tytuł doktora nauk prawnych uzyskał w 1959 r. na podstawie pracy: „Ustrój władz cywilnych powstania kościuszkowskiego". W 1965 r. Rada Wydziału nadała mu stopień docenta (dr hab.) nauk prawnych w zakresie powszechnej historii państwa i prawa na podstawie monografii: „Ochrona własności osobistej na tle rozwoju państwowości anglosaskiej Brytanii (do roku 1066)". Tytuł profesora uzyskał w 1977 r. a profesora zwyczajnego w 1991 r.

Od 1984 r. pełnił funkcję kierownika Zakładu Historii Prawa Kościelnego, przemianowanego w 1991 r. na Katedrę. W latach 1981-1987 sprawował funkcję dziekana Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był pierwszym w historii Wydziału Prawa i Administracji okresu PRL Dziekanem wybranym przez Radę. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, Komitetu Opieki nad Kopcem Kościuszki.
Był autorem ponad 130 prac naukowych w tym m.in.: „Ustrój władz cywilnych Powstania Kościuszkowskiego" (1959), „Ustawodawstwo Księstwa Warszawskiego" (t. 1- 4, 1964 -1969), „Ustrój i prawo Wolnego Miasta Krakowa" (1976), „Galicyjska Rada Szkolna Krajowa" (1980).

Słynął z ciętego dowcipu, ale i nieskrywanej dobrości i życzliwości. Był wielką osobowością uniwersytecką w najlepszym tego słowa znaczeniu; człowiekiem o szerokich horyzontach intelektualnych, na wskroś etycznym i o nienagannych manierach.